Hij was ronduit berucht. Men vermoedt dat hij de brand in Rome (64 na Christus) heeft gesticht, met als doel de stad te kunnen vernieuwen. Hijzelf geeft de schuld aan verscheidene christenen.

In het begin van zijn leven wordt hij bijgestaan door een redenaar, Seneca. Later in zijn leven krijgt hij waanideeën en de drang naar grootheid: hij geeft de opdracht om Seneca, zijn vrouw en zijn moeder te laten vermoorden.

Tijdens zijn beleid kent Rome verschillende opstanden.
Op het einde van zijn regeerperiode wordt hij door de senaat als “publieke vijand van Rome” verklaard. Als reactie hierop pleegt Nero zelfmoord in het jaar 68 na Christus.